زیلایی سلفی گاه استانداران / نه مصوبات خادمی جواب داد نه تفاهم نامه احمدی

استانداران کهگیلویه و بویراحمد در بدو انتصابشان در این استان محال است که سری به زیلایی نزنند و عکسی با محرومیت در آلبوم هایشان نگذارند و اما زیلایی همچنان زیر تازیانه شاسی بلندها محروم است و محروم می ماند.

به گزارش صدای دنا، بی شک هر استانداری تاکنون به کهگیلویه و بویراحمد آمده، یک سر شاسی بلندها را زین کرده و قطاری به راه انداخته تا به زیلایی برود اما نفع این سفرها تنها حق مدیریتی است که به حساب مدیران واریز می شود و عکسی است از استانداری کت و شلوار پوش که لای خانه های سنگی و خشتی می اندازد تا هر جا رفت نشانش دهد و بگوید بازدیدی از یک منطقه فوق محروم داشته است.

همه استانداران کهگیلویه و بویراحمد بلاشک به زیلایی رفته اند و هیچ کاری هم از پیش نبرده اند در همین دولت تدبیر و امید، موسی خادمی اولین استاندار، با رژه شاسی بلندهایش در زیلایی مانور داد و عمکردش در آنجا مصوباتی بود که روی هم جلد شدند و البته عملکردش هم برای زیلایی نشینان دفترچه ای کردن مصوبات بود.

علی محمد احمدی اما ناخواسته و براساس فشارهای رسانه ای عازم زیلایی شد، او حین اینکه گرد و خاک های کت و شلوارش را می تکاند، همزمان قول هم می داد که از زیلایی مرکز توسعه و آبادانی بسازد، رسانه ها را پر کرد از اینکه ۷۰ میلیارد از ریاست جمهوری برای زیلایی ردیف اعتبار گرفته است و اندکی طول نمی کشد که عمران پشت عمران در زخم های محروم زیلایی قد علم می کند. اما احمدی هم چون دید که برای آنجا کاری از پیش نمی برد به یک جشنواره چند ساعته فرهنگی و هنری که بخش عمده اش به سخنرانی سیاسیون گذشت اکتفا نمود و ترجیح داد که دیگر درباره آنجا سخنی به میان نیاورد.

حسین کلانتری هم در آغازین ماههای استانداری اش عزم سفر به زیلایی کرد، با این تفاوت که استاندار جدید از همین ابتدا یک کلنگ در صندوق عقب خودرویش برای زیلایی به ارمغان برد که او نیز زخمی سرناپوشیده برای این منطقه به یادگار بگذارد. کلانتری هرچند خودش کلنگ نزد که مبادا عدم انجام پروژه را به پای او بنویسند اما قطعا به کلانتری نگفته بودند که جای این کلنگ ها و مصوبات در زیلایی آنقدر زیاد است که برخی می گویند حتی تعداد مصوبات زیلایی به ۱۲ هزار بند هم می رسد و اگر تنها یک صفحه از همین تصویب نامه های کاغذی به اجرا در می آمد، امروز زیلایی آباد بود.

واقعیت آن است که زیلایی بیش از آنکه کانون توجه سیاسیون و مدیران برای توسعه باشد، کانون سلفی با محرومیت است، هرچند که نتایج سفر حسین کلانتری در زیلایی قابل پیش بینی است اما باید امیدوار بود که لااقل این استاندار چیزی بیشتر از اولتیماتوم های ۱۵ روزه احمدی که بی نتیجه ماند را در زیلایی به سرانجام برساند.